Wystawa „Sierpniowe Portrety okiem Moniki Lisowskiej”

„Sierpniowe Portrety okiem Moniki Lisowskiej” to jeden z ostatnich moich projektów. Bardzo szczególny i wyjątkowy… w głowie, w sercu miałam go od dawna, aż wreszcie podjęłam próbę realizacji. Zdjęcia nawiązują do II wojny światowej, tematu bardzo ważnego w naszej rodzinie, podobnie jak Powstanie Warszawskie. Już jako dziecko zasłuchiwałam się opowieściami od najbliższych o okupacji niemieckiej, o walce Polaków, o tym jak trudny, tragiczny i bolesny był to czas. Mój Dziadek Zygmunt Klepczyński, który walczył na froncie, trafił do obozu i na szczęście z niego wrócił, starał się pokazać mi jak wtedy wyglądał świat, jaka była rzeczywistość. Chciałam więc spróbować pokazać emocje, wiarę, nadzieję, a czasem jej brak…

Początkowo miał to być mały projekt, kilka kadrów, ale w trakcie realizacji wsparło mnie wiele osób, których nie mogę pominąć. Dzięki Stanisławowi Paradowskiemu i Sławomirowi Jodełce (obaj zawodowi żołnierze i kolekcjonerzy) mogłam wykorzystać elementy oryginalnego umundurowania, oryginalne akcesoria… w zasadzie oni sprawili że zaczęłam myśleć szerzej o „Sierpniowych Portretach”. Udostępnili mi swoje skarby! Magdalena Pielewska, przyjaciółka i rekonstuktorka, oraz Marek Kałuża, artysta i kolekcjoner, oni także wsparli mnie akcesoriami i konsultacjami.

Temat projektu jest dla mnie bardzo osobisty, więc postanowiłam zrealizować go z moimi synami. Oni są modelami i przez kilka dni pracowali ze mną. Na zdjęciach możemy zobaczyć Tymona – lat 3, Kubę – lat 6 oraz Bartosza – lat 21. Praca była dużym wyzwaniem, ponieważ mieliśmy kilka lokalizacji. Odwiedziliśmy bunkry pod Mławą i Ostródą, a część zdjęć wykonana została na naszym siedlisku. Każdy dzień zdjęciowy trwał po kilka godzin, w różnej pogodzie, a przecież to dzieci. Najtrudniej było Bartoszowi, ponieważ mój najstarszy syn jest Niebieski i Wyjątkowy – jest dzieckiem autystycznym. Ale wszyscy daliśmy radę!

Już w trakcie zdjęć miałam propozycję wystawy. Gdy zakończyłam pracę, a propozycje wystaw wciąż spływały, podjęłam wyzwanie. 22 obrazy 15 sierpnia ruszyły w podróż po Polsce. Za nami: Iława – Kuźnia Talentów, Lidzbark Warmiński – Warmińsko-Mazurskie Stowarzyszenie Historyczno-Kolekcjonerskie oraz Miejska Biblioteka Publiczna im. Kromera, teraz Olsztyn. Potem Warszawa, Białystok, Rzeszów, jeszcze moje rodzinne miasto Płońsk… i cały czas dochodzą kolejne zaproszenia. Udało się to dzięki pomocy Pani Barbabry Drapikowskiej z NPhoto! Sama nie byłabym w stanie w tak bardzo krótkim czasie ją przygotować.

Jestem dumna z tego projektu, z pracy moich dzieci, bo „Sierpniowe Portety” mają żyć między ludźmi. Jeśli choć kilka osób się zatrzyma i pomyśli o tamtej rzeczywistości… jeśli kilkoro dzieci zapyta rodziców, dlaczego chłopiec ze zdjęcia jest smutny, brudny… jeśli wtedy rodzice opowiedzą o wojnie, o powstaniu, o odwadze Polaków to znaczy, że warto było to zrobić.

Monika Lisowska

Monika Lisowska ur. w 1976 w Warszawie. Żona, mama fantastycznej czwórki: Bartosza, Leny, Kuby i Tymona – jej głównych modeli.

Fotograf z pasji, wielokrotnie wyróżniana w konkursach fotograficznych zarówno międzynarodowych, jak i krajowych. Wyróżnienia w 35Awards – największym fotograficznym międzynarodowym konkursie w kategoriach portret dziecięcy i zdjęcie zainscenizowane. wyróżniona w Ogólnopolskim Konkursie Porterty 2020. Zdjęcia drukowane w polskiej i zagranicznej prasie fotograficznej, jak: Cmyk Magazyn, International Kids Magazine, Lensational Magazine. Specjalizuje się w portretach i sesjach stylizowanych.