Muzyka popularna w PRL i III RP W Muzotece 19.04.2018 r. rozbrzmiewały fragmenty pieśni, piosenek i przebojów znanych, lubianych kompozytorów i wykonawców. Niektóre z nich, jak Kasztany, Historia pewnej miłości, Wspomnienie czy Byłaś serca biciem pozwoliły wrócić nie tylko do początków muzyki popularnej. Muzykę opartą na folklorze polskim reprezentowały Krywań, Medytacje wiejskiego listonosza, Goniąc kormorany czy Augustowskie noce. W zadumie pozostawiły słuchaczy Jaskółka uwięziona Stana Borysa i Dziwny jest ten świat Czesława Niemena. W pierwszych powojennych dziesięcioleciach piosenka była podstawową formą ekspresji. Muzyka mechaniczna nie była jeszcze tak powszechna, a do podstawowych rodzajów aktywności należało śpiewanie piosenek popularnych. Powszechnie lubiane piosenki wykorzystywano jako element propagandy, ale były one również wyrazem buntu i nośnikiem wartości alternatywnych wobec oficjalnie uznawanych zasad i reguł. Muzyka popularna w PRL pełniła różne role, jednak niezależnie od kontekstu, zawsze dowodziła znaczenia kultury muzycznej w życiu społecznym. Poczynając od lat sześćdziesiątych, zmianie ulegały mechanizmy funkcjonowania kultury muzycznej. Kulminacją tego procesu była eksplozja twórczości wyzwolonej nie tylko spod kontroli cenzury, ale również niezależnej od jakiejkolwiek oceny krytycznej. Efektem tych procesów było pojawienie się wielu nowych zjawisk i nowych sposobów funkcjonowania piosenki. Krzysztof D. Szatrawski
|
Stary Ratusz, ul. Stare Miasto 33, WBP